Eindelijk was het dan zover. Vandaag zouden alle Meijelse deelnemers hun show laten zien aan het publiek en de jury. Als eerste waren Anouk en Lizzy aan de beurt. Vanaf de tribune leken de twee dames erg ontspannen en had Engela het misschien nog wel het zwaarst. Ze liepen vol vertrouwen op en straalden de vloer af. Het hele Nederlandse en vooral ook Meijelse publiek stond op de banken bij hun optreden. Het verliep zo goed als vlekkeloos en de dames mochten trots zijn op hun prestatie. Niet lang daarna waren Linda en Joelle aan de beurt. Ze vonden het maar raar dat iedereen zo zat te zenuwen, want ´´het was toch gewoon een optreden?’’ Heel relaxed en met een glimlach van oor tot oor kwamen ze de grote sporthal binnen en betraden de vloer. Ook hun show verliep op een paar kleine dingetjes na zo goed als vlekkeloos en ook zij mochten heel tevreden zijn. Trots en voldaan kwamen ze daarna weer op de tribune zitten, waar de moeders het er moeilijker mee leken te hebben dan de dames zelf, knap hoor!
De A-groep ging zich daarna rustig voorbereiden in het park van de geweldige universiteit van Bath. Lekker op wat dekens en bankjes in het heerlijke weer wat eten en zich rustig voorbereiden. We kregen hier allemaal een presentje van Moniek; een groot hart met daarop: IK BEN TROTS OP JOU! Ook kreeg iedereen een persoonlijke brief van Moniek, waarbij de emoties door de spanning en de mooie woorden van Moniek er allemaal uitkwamen.
Dat luchtte wel op en we konden fris beginnen aan de make-up en het doen van de haren, dat gedaan werd door Moniek, Margret en Angeline.
Om kwart voor 4 vertrokken we weer richting sporthal om daar in te gaan trainen, dat deed iedereen op haar eigen manier. De spanning was inmiddels toch wel hoog opgelopen, maar gelukkig hadden we het wondermiddel ‘rescue’ , een echte aanrader 😉
10 minuten voor het optreden moesten we naar de paspoort controle en dan was het dan toch echt zo ver. Een hele Nederlandse tribune stond op en zong de A-groep toe. Van ‘hup Holland hup’, HOLLAND!, de herdertjes lagen bij nachten, van voor naar achter van links naar rechts tot het equipe lied toe; oranje galmde door de immense sporthal. Ik kan je verzekeren dat je adrenaline gehalte daarvan tot het hoogtepunt stijgt en we waren daarom klaar om te knallen! De show verliep super, we knalden de vloer af en er werd alles gegeven. Heel gaaf om te horen dat het tijdens ons optreden muisstil was in deze grote sporthal.
Na de afmars kwam alle spanning van deze dagen eruit en was de ontlading groot.
Die ontspanning duurde maar even, want 2 uur later begon de prijsuitreiking..
Linda en Joelle helaas niet bij de eerste 6, ’s avonds hoorde ze van Michelle dat ze 11e waren geworden. Heel knap hoor, 11 van heeeel Europa! Anouk en Lizzy behaalden de vierde plaats in een categorie met veel concurrentie. En de A-groep stond op de 2e trede van het podium, naast Engeland. Wauw, een zilveren plak, 2evan heel Europa! Geweldig!
Heel moe maar voldaan en trots werd er teruggekeerd naar het hotel waar gegeten werd en bondscoach Michelle haar laatste woordje deed over elk optreden. In de bar werd nog een feestje gehouden en daarna voor de laatste keer slapen in Engeland.